zondag 9 februari 2014

Ff lekker lezen

Zweetwerk is een samenspel tussen de geleider en de hond.
Onze opperrechter is herstellende van ziekte en fysiek nog niet geheel in staat om te werken met zijn BGS Kyra. Zijn aanbod om samen met Kyra een aantal sporen te lopen werd dan ook door mij dankbaar aanvaard. Een uitdaging en stimulans (onze jonge BGS is in januari geboren) om eens daadwerkelijk met een ervaren BGS die al de nodige natuur nazoeken heeftgehad, te mogen werken. Een schitterend leermoment. Zo kwam het dat ik vrijdagavond te horen kreeg: we verwachten je morgen ochtend om 08.30 uur. En dat terwijl ik een afspraak in het oosten van het land had staan om 09.00 uur. Gelukkig de afspraak kunnen verzetten naar 10.30 uur. Gevolg was wel dat ik meteen de eerste loop had en hierna weg moest gaan. Het eerste leermoment was meteen geboren namelijk neem de tijd. Ik kreeg van Agnes Kyra en samen met Erick Jan en Gert liepen wij naar de aanschotplaats. Kyra nam het spoor snel op en vertrok. Na een 10 tal meters keek zij telkens om naar Agnes en was niet meer volledig op het spoor bezig.Ik heb toen de tijd genomen om samen met Kyra contact te maken. Dit was dus het leermoment namelijk ik was niet haar leider maar slechts een man die de riem in handen had. Gaande het spoor ging het steeds beter en kon ik aan haar lezen. Bij het stuk gekomen was mij duidelijk dat de ervaring van Kyra ons hier gebracht had en niet mijn leiderschap.
Er is een gezegde: zelfkennis is de eerste stap op weg naar de verbetering. Aan dit gezegde denkende heb ik, toen ik met Kyra, gisteren wederom mocht lopen eerst de nodige tijd genomen om contact met haar te maken. Hierbij dankbaargebruik makend van het gegeven dat zij dol is op een beloning. Al snel bemerkte ik dat zij mij accepteerde als haar nieuwe leider. Wat Agnes de opmerking ontlokte: zo meteen wil zij niet meer met ons mee. Erick Jan had een werkelijke uitdaging voor ons neergelegd. Een spoor van een damhert, zonder zweet dus alleen de lopers, 24 uur oud. In die 24 uur was er zoveel regen gevallen dat op de paden in het bos kleine riviertjes waren ontstaan. Voeg daarbij nog de nodige bramenpartijen, dichte dekking, omgevallen bomen en struiken die nat en glibberig waren, dan heeft u een beeld waarin gewerkt moest worden. Als eerste was Jaap met zijn Hannoveraan Mitch aan de beurt. Voor mij met Kyra een mooi moment om samen te werken aan ons team. Was mooi om te zien hoe Jaap met Mitch bezig was. Rustig en geconcentreerd en gebruik makend van de verwijsmomenten.

Hierna kwam ons moment. Op de aanschotplaats nam Kyra rustig de tijd om vervolgens met de neus strak aan de grond op het spoor verder te gaan. Na ongeveer 10 meter ging haar kop omhoog en met vier poten van de grond sprong zij schuin weg van het spoor. Ik hoorde op dat moment geritsel en het kraken van takken. Kennelijk had er iets gelegen, maar niet duidelijk wat dat was. Toen ik haar riep kwam zij meteen terug. Even rust genomen waarna zij geconcentreerd verder ging. Tot het moment dat de zweetlijn hopeloos vast kwam te zitten in de bramenstruiken. Met een blik in haar ogen van: wat doe je mij nou? Keek zij mij aan. Ook hier weer even rust genomen waarna zij het spoor weer opnam. Wat ik niet in de gaten had was dat er een ingebouwde verleiding met een zwartwild spoor inzat. Kyra bemerkte dat snel en bracht mij weer naar het juiste spoor terug, wat een big smile toverde op het gezicht van Erick Jan. De laatste haak voor het stuk nam zij niet. Ervaren als zij is had zij al snel door waar het stuk lag. Natuurlijk hebben wij samen gevierd dat het stuk binnen was. Een prachtige ervaring om samen als team te kunnen werken waarbij ik de nodige leermomenten van haar kreeg.
Als derde was het de beurt voor de jarige Katie ( 1 jaar oud ) die samen met Peter haar eerste daadwerkelijke zweetspoor mocht lopen. Het was een schitterend om te zien hoe zij het spoor met interesse uitwerkte. Voeg daarbij het leiderschap en ervaring van Peter bij en je hebt een mooie combinatie voor de toekomst.
En voor mij? Een schitterende dag waarbij ik heb genoten, gezweet en mijn leermomenten heb gehad. Geeft vertrouwen voor de toekomst.
Hans van Ede