donderdag 30 augustus 2012

Zomaar een verhaal door de Opperrechter

Mei 2012,

Eens in de zoveel tijd komt het voor dat je een goede bekende die nog nooit eens een reebok geschoten heeft hem/haar dat eens in je jachtveld laat doen. Je hebt hem/haar dat beloofd en door allerlei omstandigheden vergeet je dat weer. Tot je hem het jaar daarop weer tegenkomt, en gelijk weet je dat je een en ander nog moet regelen.

Om nu maar eens spijkers met koppen te slaan had ik Peter D. vorig jaar mei 2011 uitgenodigd om naar mijn jachtveld in Duitsland te komen. Voordat hij kwam moesten we eerst naar de schietbaan. Ik laat natuurlijk zo maar niet iemand een reebok schieten als ik niet weet hoe goed de schutter met zijn kogel geweer kan omgaan. Wij eerst naar de schietbaan en ik had zo mijn twijfels.

Maar aangekomen op de schietbaan waren mijn e.v.t. zorgen gauw voorbij. En Peter D. schoot zoals wij dat zeggen als een scheermes ( en als schietinstructeur van de KNJV mag ik dat zeggen ).

We hebben een afspraak gemaakt om in mei 2011 naar Duitsland te gaan. Nadat de papierwinkel in orde was ( Duitse jachtakte Europees vuurwapenpas enz. ) zijn we gegaan. Daar aangekomen vielen de mussen dood van het dak i.v.m. de warmte, en we zagen geen wild. Je zag zo nu en dan eens een vos. Omdat hij ook nog nooit een vos geschoten had mocht hij e.v.t. ook een vos schieten. Maar dat moet je natuurlijk doen als je zeker bent dat er geen reewild meer komt. Nou we zaten net op de hoogzit of er liep een grote vos het veld op. Die bleef lang zitten en ging toen op muizen jacht. Leuk om te zien. Toen er nog geen reewild te zien was kwam er vlak voordat we zouden stoppen een ziek vosje aan. Nu kwam het uur van de waarheid, zou Peter D. dit vosje kunnen schieten. Immers het was een ziek dier. Mijn twijfels werden weg genomen want het vosje werd net voordat het weg zou strompelen geschoten, en na een krachtig weidmansheil zijn we naar ons appartement gegaan. Omdat Peter D. niet langer kon blijven zijn we weer naar Nederland gegaan.
Maar weer een afspraak gemaakt voor mei 2012. Eerst maar weer een proefschot doen. Dat ging prima dus wij gaan zitten. De eerste avond zagen we reewild maar geen goede bok die geschoten mocht worden. De avond daarop naar een andere zit, z.g grond zit met uitzicht naar beneden en over de velden en bossen. We zagen onder langs de hoogzit een vos, en in het veld beneden de hoogzit nog een grote vos lopen. Gewacht en ik zag links van mij reewild, een reegeit + kalf. Wachten en ja daar kwam een jaarling bok deze liep met een smalree van onze hoogzit weg. Wachten en ja hoor daar kwam eindelijk de bok die geschoten mocht worden.

De zenuwen gieren dan door je keel want steeds stond hij niet goed voor een goed bladschot. En ja natuurlijk voor Peter D. was het helemaal spannend want het was zijn eerste bok. Uiteindelijk ging hij mooi blad staan, en het schot was er uit. De bok kwam naar ons toe lopen en na 10 meter viel hij om. Nu maar de bekende 20 minuten door zien te komen. Daarna nog eens kijken met de kijker en voorzichtig naar de bok toe. Hij lag kik dood, en na een weidmansheil en de breuk had Peter D. zijn eerste bok geschoten. Hij heeft hem mee naar huis genomen en hopelijk smaakte de bok prima. Hij heeft me later nog eens gebeld en bedankt voor zijn onvergetelijke jacht ervaring.

de Opperrechter

en ja nu niet allemaal komen om bij mij ook een bok te schieten !!!!!



zondag 26 augustus 2012

Vraagbaak 1


Hier dan de eerste uitdaging.

Jullie zien een vos dat mag duidelijk zijn maar.............

Wat is er nog meer te zien?  De foto kan vergroot worden dus doe je voordeel ermee.

Een open vraag dus ik ben benieuwd. Agnes de partner van onze Opperechter heeft deze foto gemaakt.

Een nieuw seizoen en dus nieuwe kansen.

Nog enkele dagen en het nieuwe zweet seizoen gaat weer los. Via Facebook maar ook andere "media" heb ik vernomen van de activiteiten die vele van jullie hebben ondernomen tijdens de vakantie periode. Mooie foto's maar ook onroerende berichten kwamen langs.

Inmiddels zijn de wilde eenden weer vrij en wordt er vol op ganzen en duiven geschoten. De bok heeft alweer enkele nazoeken opgeleverd. Met andere woorden, er is en blijft voor ons "honden mensen" genoeg werk liggen en dus is het goed dat wij met elkaar er voor zorgen dat onze combinaties steeds weer groeien en zich dus blijven ontwikkelen.

Eén van de methode die inmiddels beproeft is en steeds weer tot interessante discussie leidt is de zogenaamde vraagbaak. de eerste opgave zal dan ook spoedig op het blog verschijnen.

Meedoen is vrij en enkel ter lering en vermaak.

Zoals we op de spelen hebben kunnen zien is het verschil tussen de top en de subtop zeer minimaal maar de grootste eer is te behalen als we ons nek durven uit te steken dit met een groot respect naar Patty Brad die toch maar mooi de plank afging en vanmorgen alweer aangaf de plank op te willen en dat na dat ze toch zeer ongelukkig is neergekomen.

Wel met de vraagbaak is het ook mogelijk om een "deukje"op te lopen zij het enkel in het ego. Meer let wel "groeien doe je door te leren van je fouten en niet van wat "perfect"gaat. Zo is een ieder begonnen en de ware professionals  weten dit. Succes is slechts een station op de reis en zeker niet een einddoel. Steeds weer zoeken we naar nieuwe uitdagingen en om een berg te beklimmen moeten eerst door het dal.

Daarom doe mee en durf je kwetsbaar op te stellen. Commentaar komt er toch wel maar het is de kritische wel gemeende opmerking die ons alle helpt te groeien.

Op een mooi nieuw seizoen met waidmansheil,

Erick Jan