dinsdag 12 april 2011

TIME FLIES

Iets wat je met hart en ziel doet of er volledig in op gaat is als je eraan begint zo weer voorbij.

En dat is het virus “ZWEETWERK”.

Het begint in september en eindigt eind maart of begin april.
Het zit er weer op voor dit seizoen 2011 maar wat hebben we weer met z’n allen bijgeleerd.

De enen keer ging het van een leien dak en liep je met twee vingers in de neus en de andere keer maakte je fout op fout en daar kun je dan gefrustreerd van worden. Maar altijd sloot je de dag af met succes want het stuk was binnen.

En, als je huiswaarts ging was het altijd de kampioen en allerbeste maat die achterin meeging. Er word altijd veel gelachen maar ook wordt er altijd met een kritisch oog gekeken na de combinatie die aan het lopen is.

Zodat er altijd ook wat om na te praten is omdat je van je goede dingen maar zeker ook van je fouten moet en willen leren.

En, stapte je in de auto had je ook stof over na te denken voor de één was de rit langer als de ander maar nadenken deed je toch ook al had je succes want daar kon je van nagenieten.

En natuurlijk om de volgende keer niet dezelfde fout te maken

Gisteren (2 april) was de “NADRIFT”waar ikzelf met héél veel plezier aan heb mee mogen helpen en meedenken wat te doen dit jaar.

Want Erick-Jan en Helma zijn al meerderen actief en het word elk jaar weer moeilijker om wat uitdagends te verzinnen. De lat word elk jaar weer hoog gelegd.
Maar ik denk dat we dit jaar er weer in geslaagd zijn om volgend jaar door te gaan met zo’n dag.

Met de vele positieve reacties van de oude en nieuwe gezichten ben ik met een gevoel na huis gegaan wat met geen woord te beschrijven is echt ‘TOP’.

Maar door jullie word  het zo’n een succes want alleen kunnen wij het ook niet.

Ik hoop dat het gauw weer september word want ik ga zelf de uitdagingen aan om met onze jongste aanwinst Jet (ruwhaar teckel) en een aantal nieuwe mensen zweet te gaan lopen.  Heb daar al héél veel zin in en hoop dat wat in mijn hoofd zit ook uit gaat komen.

Ik wil iedereen die meewerkt voor en achter de schermen bij de Zweethond een hele prettige vakantie toe en we spreken en zien mekaar vast wel weer in september.

Gert.
 
 
p.s door drukke omstandigheden was eerdere plaatsing niet mogelijk.

maandag 4 april 2011

Nadrift:

In de Dikke van Dale zult u tevergeefs zoeken naar de betekenis van nadrift.

In jagerstermen is het: na einde van de jacht bespreken/ evalueren hoe de jachtdag is verlopen. Bij De Zweethond een jaarlijks terugkerende gewoonte om het seizoen af te sluiten. Een dag waarvan ook van de hondengeleiders het een en ander gevraagd wordt op het gebied van aanschotplaats herkenning evenals jachtgebruiken zoals oa. breuken.
Vandaag 02 april 2011 werden wij, onder een stralende hemel, (de weersgoden voorspelden 24 graden en volop zon) door Erick Jan, Helma en Gert verwelkomd bij de jachthut aan de voet van de Amerongse Berg met koffie en wat lekkers. Persoonlijk kom ik hier al vele jaren maar elke keer is het weer genieten van deze mooie plek in dit bos waar het reewild je bijna omver loopt. Wij waren wederom te gast bij boswachter Jan. Met de hem bekende brede lach op zijn gezicht kwam hij ons ook begroeten. Erick Jan opende dag met het blazen op zijn jachthoorn voor gezellige groep zweethondengeleiders. Hierbij waren er ook een aantal die de “snuffelstage” hadden doorlopen en het komende jaar met hun hond voor het eerst meetrainen. Wij werden ingedeeld in een tweetal groepen. Bij groep 1 werd Marco met zijn hond Saar en bij groep 2 John met Kyra toegevoegd. Elke groep kreeg deze dag een tweetal onderdelen.

Groep 1 kreeg de volgende opdracht. U gaat verder op dit pad. Na ongeveer 100 meter vindt u, aan uw rechterhand, een aanwijzing. Dit is het begin van een zweetspoor. Op het spoor staan een 10 tal opdrachten/ vragen deze zijn gemarkeerd met een bordje. U blijft achter de zweethondgeleider. U hebt hiervoor 1 uur de tijd. Al snel werd de waarschuwingsbreuk gevonden en na een 25 meter de verwijzingsbreuk. Vanaf de aanschotplaats werd het spoor door Saar snel opgenomen. Bij elk bordje was er iets te ontdekken zoals een stukje luchtpijp, lever, pootafdruk, geweide, etc. Aan het einde lag het stuk. Een mannelijk jaarling van een damhert. Bij elk bordje werd er druk overlegd wat er te zien was. Fantastisch hoe Erick Jan en Gert er wederom in geslaagd waren om de theorie in de praktijk weer te geven. Een leerzaam spoor waarvan ook van de geleiders de nodige inspanning werd verwacht. Later op de dag werden de antwoorden besproken. Groep 2. Die later op de dag het spoor liepen, ontdekte een ringslang van ongeveer 1 meter. Zo zie je hoe je door op deze manier te werken leert om de omgeving evenals de aanwezige sporen te lezen en te implementeren.



Na het eerste onderdeel werd er gewisseld. Groep 1 kreeg vervolgens te zien hoe Gert het damhert uitbeende en portioneerde. Via foto's werd eerst uitleg gegeven hoe een damhert van zijn dos wordt ontdaan. Vervolgens werd het vlees op de tafel gelegd en werd verteld welke onderdelen er aan het hert zaten. Tijdens het uitbenen en vliezen werden door Gert de onderdelen die gebruikt worden voor oa. de fonds, gehakt, braadstukken en als biefstuk gescheiden neer gelegd. Boswachter Jan die kwam kijken werd even stil. Ik hoorde dat hij zei: “Fantastisch, ik heb veel wild schoongemaakt maar op deze manier heb ik er nog nooit naar gekeken. Ik heb hier veel van geleerd. Wat een vakman is die Gert”. Uiteindelijk kwam de grilplaat op tafel en kregen wij enkele onderdelen te proeven. Overbodig om te zeggen hoe hiervan werd genoten.



Toen de groepen weer samen waren werd duidelijk dat Erick Jan en Gert er wederom in geslaagd waren om een leerzame dag neer te zetten. Inmiddels had Helma al gezorgd voor het nodige fris en werd de barbecue gereed gemaakt. Peter ontpopte zich als een waarlijk meester op de barbecue. Omdat ook de zon volop aanwezig was ontstond er een aangename sfeer waarbij kennis werd gemaakt met de nieuwe geleiders en terug werd gekeken naar de leerzame workshops.



Na het bespreken van de antwoorden die gegeven waren bij het zweetspoor werd de jagermeester/ opperrechter John naar voren geroepen. Erick Jan memoreerde aan de vele jaren en gebeurtenissen welke zij samen, vanaf het begin, doorgebracht hadden met het zweetwerk. Vervolgens werd John benoemd tot ere lid van De Zweethond en kreeg hij de daarbij behorende oorkonde overhandigd. In zijn ogen was te lezen hoe deze nestor verheugd was met deze benoeming. Door de aanwezigen werd hij dan ook hartelijk gefeliciteerd.



Traditie getrouw heeft de opperrechter John het afgelopen jaar doorgenomen. Er waren geen onoverkomelijke gebeurtenissen geweest met uitzondering van een (1). Wettelijk bewezen door middel van foto's bleek dat een van de zweethondengeleiders het presteerde om tijdens zijn loop zijn hoofddeksel af te zetten. De jachthoed/ pet speelt bij de jacht een centrale en dus belangrijke rol. Bij vele jachten is het ondenkbaar dat je zonder hoofddeksel verschijnt. Daar wordt streng op toegezien. Het verweer van de geleider dat het een bijzonder moeilijk en zwaar zweetspoor was waarbij hij ook hevig begon te zweten werd door de opperrechter in zijn besluit meegenomen.
Na amper beraad werd de geleider veroordeeld tot het schrijven van een stukje van deze dag op het blog. De geleider kon zich vinden met deze uitspraak en zag af van hoger beroep.



Marco deed een oproep aan een ieder om toch vooral antwoord te geven op de casus die regelmatig op het blog verschijnen. Het is leerzaam en het helpt je bij het zweethondenwerk.

Vervolgens werd er gezamenlijk nog lang nagepraat over deze schitterende nadrift.

Erick Jan, Helma en Gert bedankt voor jullie zorgen aan deze dag. Een mooie afsluiting van het training seizoen. We hebben genoten en zien uit naar het begin van de nieuwe trainingen.

Hans/ Murdock