16 februari 2013, het was zo ver het een na laatste spoor
lopen in Amerongen, onderweg was het goed weer zo’n 6 graden, hoe verder ik in
de richting van mijn eind bestemming kwam hoe meer de temperatuur naar beneden
ging, en ik kwam stukken tegen die nog vol op in de sneeuw lagen, een hele
andere wereld, bij afslag 22 eraf en binnendoor richting Leersum naar
Amerongen. Aangekomen waar we hebben afgesproken, nog even de benen gestrekt en
Raja nog even laten warm lopen, en die vond het heerlijk in de sneeuw.
De andere voorjagers waren ook gearriveerd, koffie gedronken
en toen met E.J. naar het perceel waar het zich ging afspelen. Catootje was als
1
e aan de beurt, en dat ging vlot, en op een gegeven ogenblik ging
Catoo Luid op Spoor, wat dachten de andere 2 wat jij kan kunnen wij beter, het
gevolg was dat er 3 teckels hals gaven, daarna was het stil en het stuk werd
binnen gehaald, en de breuk werd gegeven.
Nummer 2 was Gilles, en nu wil het geval dat E.J. wat
verrassingen in het spoor had gelegd, en als je zelf mee loopt achter de gene
die het spoor loopt, heb je meer oog voor de omgeving, E.J. liet zien waar
zweet lag, lichtbruin al opgenomen door de sneeuw, liet wissels zien die door
het vele belopen van de reeën sneeuwvrij waren, reeprenten gezien in de sneeuw.
De verrassing was dat er 5 Wiedergangen in het spoor zaten,
dit betekend dat het dier rechtdoor loopt, zich omdraait en over het zelfde
weer teug loopt, en zo probeert zijn achtervolger te misleiden, maar ook deze
combinatie heeft het volbracht en het stuk binnen gebracht, de breuk werd
uitgereikt en E.J. heeft uitleg geven, want die had iets van wat gebeurt hier,
even gelachen, en toen de lol dat ik nog moest.
Het was zover, vragen stellen, ik ben gebeld en er moet een
nazoek gedaan worden, wat is er geschoten, welk kaliber en wat is de
vluchtrichting, is er gemarkeerd, ik vind dit soms wat moeilijk, maar goed het
ging om Roodwild en het was een passant, aangezien het dier al rennend van het
ene perceel naar het andere overstak, en de jager verrast was, heeft hij het
dier in de achterhand geraakt, waardoor het door de achterlopers ging,
vervolgens op kwam en het rit aannam. De jager had een hond bij zich, maar het
lukte hem niet het stuk te vinden.
Er was weinig tot geen zweet, dus Raja meteen meegenomen,
die kreeg verwaaiing en we gingen op pad, bij het passeren van een wissel gaf
ze even hals, maar liep door op het spoor, toen hoorde ik dat we teveel links
zaten en we moesten meer naar rechts, dus conclusie we zaten niet meer op het
spoor maar op vers, stuk terug gegaan, Raja zoek de Bok en ze pakte het weer
op, ik liep nog met mijn gezicht in de Bramentakken, dus er liep bloed langs
mijn gezicht en mijn bril was beslagen, maar toen liep ze ineens rechtdoor, en
kwam terug over het zelfde stuk dus ik dacht haha ik heb ook een Wiedergang,
niet dus maar dat hoorde ik later.
Toen kwam er een moment dat Raja in de lucht aan het snuiven
was, dat had ik goed gezien, ze ging op het spoor door dacht ik, maar ze liep
op verwaaiing en niet op het spoor, maar doordat ik lijn gaf, ging ze door, en
kwam weer terug, dat bracht mij in verwarring, mijn bril was weer nat, het was
wat mistig, kon me even niet orienteren, hoorde ik achter me volg je rug, maar
omdat je je hond in de gaten moet houden en ik het gevoel had dat we dicht in
de buurt zaten, liepen we door en vonden het stuk.
Waidmannsheil, Waidmannsdank, de breuk gekregen, uitleg wat
ik dacht dat een Wiedergang was, was het spoor van de jager en zijn hond, maar
Raja liet zich niet misleiden sloeg een haak naar rechts en ging op het spoor,
daarnaast heeft ze veel op verwaaiing gelopen, en E.J. had ook geroepen Raja
wil je wat laten zien, Raja heeft Tot verwezen ( in het Duits Totverweisser),
ze heeft het stuk aangeraakt en is terug gekomen naar mij, van daar ligt het.
En tja met het roepen van volg je rug (dat zal me wel een
poosje blijven achtervolgen), is de titel van dit schrijven VOORUIT. Heb veel
geleerd, gezien, en dat mijn teckel vol verrassingen zit, Luid op Spoor, Tot
verweisen.
Catootje, Gilles en Raja, de voorjagers en E.J.
Waidmannsheil.
Helene
