zondag 23 oktober 2011

Uit de lucht geplukt


Albert belde of ik samen met Murdock wilde komen jagen in de Hoekse Waard. Het mij bekende veld staat garant voor hazen, fazanten, eenden, duiven en veel ganzen. Woensdagochtend vroeg vanaf huis vertrokken. Afgelopen week hadden we prachtig najaarsweer gehad met veel zon. Gisteren was het begonnen te regenen en de voorspellingen waren niet gunstig. Harde regen, hagel- en onweersbuien. Op de heenweg waren diverse pittige buien te zien. Echter na het passeren van de Dordtse Kil Tunnel bleek het wel of we in een ander wereld deel waren beland. Prachtige witte stapelwolken en zon. Aangezien we vroeg in het veld waren hebben we eerst genoten hoe de fazanten buiten het blad rammenas aan het foerageren waren. Een tweetal hanen kwamen vanuit een perceel bieten eveneens aangevlogen.

Toen het gezelschap compleet was zagen wij dat er nog een tweetal honden waren. Een Griffon Korthals, die haar eerste veld liep en een Springer Spaniël.

De eerste drift was een stoppel. M. kon snel aan het werk op een aangeschoten haas. Echter na ongeveer 800 meter wist het haas, dat telkens haken sloeg te ontkomen. Op het eind van de drift kan hij toch nog binnen. M. kwam op de fluit snel terug. Toen echter andere hazen opgingen moest hij zijn passie uiten door hals te geven. In het verleden stoorde ik mij daaraan maar het is toch zijn manier om uiting te geven aan zijn gevoel. De tweede drift was een vak met bieten waar de wind schuin opstond. M. Haalde telkens door diep te gaan wind. Prachtig te zien hoe hij zich dan plotseling omgooide en muurvast de fazanten voorstond tot dat ik bij hem was en zei dat hij mocht gaan. Het was een lust om te zien hoe de Springer als een stofzuiger zijn slagen maakte en zo de fazanten opdeed. Ook de Griffon zag je groeien in zijn eerste loop in de bieten. Een hen die aangeschoten werd vloog recht naar het flankgeweer Jurgen. Deze aarzelde geen moment, stak zijn arm uit en plukte de hen gewoon uit de lucht. Natuurlijk was het fototoestel niet bij de hand. Daarom heb ik na afloop van de drift deze actie toch maar even in scene gezet en vastgelegd.

De derde drift was bouwland. Het vak werd ingedreven naar een aantal, dat na de middag gebed zouden worden. Snel bleek dat de regen van de vorige dag zijn werk had gedaan. Mijn laarzen waren twee keer zo groot en wel vijf keer zo zwaar. Veel en mooi haas gezien waarvan een groot gedeelte wist te ontkomen. Na de lunch stond wederom een stoppel op het programma. Hier liet de Springer op mooie wijze een ver apport van een haas zien. Ook de Griffon kreeg de gelegenheid zijn eerste twee hazen te apporteren. Een vlak voor mij opgaand haas verraste mij en ging met een kapotte achterloper er van door. M. wist hem echter snel te achterhalen en bracht hem binnen. Hierna konden de honden los in een vak met mosterdzaad. M had echter meer aandacht voor de warme hazenvoet. Omdat ik wist dat er nog een vak met bladrammanas kwam heb ik hem maar even aan de lijn gedaan. De Springer liet nog een fraai apport zien van een aangeschoten haas. Het leek wel een zweethond zoals hij het spoor uitwerkte.

Het vak met bladrammanas, dat tot boven je heup stond, werd in gedeeltes heen en weer genomen. Snel bleek dat het werk van de honden in dit vak cruciaal was. Je zag de fazanten gewoon over je voeten lopen. Gezien de hoogte van het gewas moest je scherp op de hond letten. Staat hij nu voor of niet. Mooi te zien dat, indien er een fazant geapporteerd was , de hond je feilloos wist te vinden.

Aan het eind van het vak stond een sloot te wachten waarin de honden hun verkoeling konden vinden. Het is zowel voor de hond als de baas een slijtageslag.

Na het uitleggen van het tableau , zijnde 15 hazen, 21 fazanten en 2 duiven, werd door Albert stil gestaan bij het werk van de honden. Zonder hun was een dergelijk tableau nooit gerealiseerd. Met een luid applaus werd dit dankbaar aanvaard. Na de verzorging van M. moest ik helaas afzien van de nadrift bij Albert thuis. Had die avond nog andere verplichtingen en na het passeren van de Dordtse Kil Tunnel regende het weer.

Hans en Murdock

1 opmerking:

  1. Watis toch mooi om samen in het veld te lopen en samen te werken.
    Dat is het mooiste wat je als mens kan wensen.
    Een zéér mooi tableau maar hebben jullie er al een paar begraven of waren dat fo....
    Wladsmannsheil Murdock en Hans

    Gert

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor uw reactie deze wordt bijzonder gewaardeerd!