Jet op haar derde spoor.

Op zaterdag 26 november hebben we ons derde spoor gelopen.

Was voor mezelf een dag die gehaast zou worden want had eerst afgesproken om s'ochtends met Djenna te gaan jagen en zoals jullie wel weten gaat dat altijd uitlopen. Had van te voren eerst met Erick-Jan contact gehad dat het krap zou worden om op tijd te zijn maar zou mijn best gaan doen want een training wil ik niet missen. Want dat is zéér belangrijk voor een jonge hond in opleiding.

Na een fantastisch ochtend gehad te hebben want er kwam veel wild los en mooie apporten en schoten gezien resultaat 14 hazen , 6 eenden en 7 fazanten en dat in zo'n korte tijd. Djenna had goed werk afgeleverd en konden met een goed maar gehaast gevoel na huis.

Hoe zou Jet er op reageren omdat zij niet mee mocht en Djenna wel. Na Djenna uit de auto gezet te hebben gauw Jet in de auto en ons werkplekkie.

Toen we aankwamen was net half twee dus toch nog op tijd. Ook de opperrechter en Agnes waren er John ziet er goed uit en liep mee.

Agnes ging lopen met Kyra en John en ik liepen langs de weg mee om te kijken hoe hun het deden konden alleen niet veel zien alleen op het eind maar daar was bewust voor gekozen bleek later want anders was het misschien anders gegaan want Kyra zocht haar baas. Na een sucesvol nazoek waren wij aan de beurt.

Erick-Jan deed verslag hoe het spoor liep want hij wilde graag met John en Agnes mee lopen maar kon mij vanaf de weg goed volgen. Jet was gretig want ze liep bijna gelijk de aanschotplaats voorbij en wilde op het spoor gaan maar ik wil zelf dat zij rust en langzaam te werk gaat dus terug gehaald en op de plaats gezet.

Daar was ze al gauw klaar mee en ze ging op het commando op spoor en zoek gewond was ze al weg en liep strak op het spoor. Na een ruiterpad en fietspad overgestoken te hebben was er een haak na rechts daar liep Jet een twee meter voorbij maar omdat we goed op weg zijn een combi te worden zag ik dat ze het kwijt was maar ze kwam al terug en draaide een rondje en pats daar ging ze weer op het spoor fantastisch. Door een stuk dichte bossage even een open stuk en toen weer een dicht stuk.

Volgens mij liep ze toen een stukje op verwaaïng maar Erick-Jan haalde ons terug we waren tien meter te ver gelopen want we hadden het pad over moeten steken. Daarna pakte ze het weer héél goed op en liep een stukje door de bramen en stak het pad weer over en dook gelijk weer het spoor op en liep gelijk direct door na het stuk.

De beloning en de zweetriem opgeruimt te hebben gingen we na de andere om het commentaar an te horen.
Het waren lovende woorden want we hadden ons beste voetje weer voortgezet. Heb wel gezegt dat het volgens mij te goed gaat maar wie weet. Ik, ben in ieder geval super trots op hoe we onze samenwerking te weeg brengen.

Gert en Jet