zondag 5 februari 2012

Bijzonder

Zaterdag 4 februari 2012 een dag om niet meer te vergeten. Het begon donderdag al met het ophalen van de lopers van een wildzwijn met dank aan Loes die deze geregeld heeft voor ons. Het was al koud. Normaal gesproken hoef ik het stuk enkel uit de vriezer te halen maar vandaag is het zo koud dat het naar binnen moet. Als ik dan vrijdag ochtend eea ga voorbereiden blijkt  het al een graad of acht te vriezen.
Maar goed na even flink ploeteren liggen er prachtige oefensporen voor hen die morgen komen.

Zaterdag 4 februari inmiddels heeft het flink gesneeuwd en is het KOUD heel KOUD.
min 19,5 kan het erger?
Ja, het kon dus nog koeler. Inmiddels vriest het buiten harder als in de diepvrieskist. Maar mooi dat het werd met een bloed rode zon en geen wind. Inmiddels gehard door enige ervaring in het Duitse is het met de juiste kleding geen probleem meer. Maar ja sporen bedekt met een flinke laag sneeuw extreme koude hoe moet dit met de honden? Normaliter zou dit toch echt betekenen dat nazoek geen optie is. Toch melden de eerste enthousiaste nazoekers zich al over de mobiel dat ze ondanks het wat "mindere" verkeer wel komen. Ze willen dit echt beleven. Goed dus extra koffie in de wagen, dekens voor het geval dat en wat zweetdruppels in de flachman.

8.30 uur de eerste teckels zijn daar en hebben er zin in. Van te voren duidelijk afspreken dat we vandaag wel beperkingen hebben in de tijd dat de honden buiten zijn want we willen geen "colddogs". Dus direct lopen en zeer goed opletten dat er geen sneeuw hecht aan vacht en zowel direct verwijderen.


Wie heeft het hier koud?
Kennelijk hebben onze vrindjes een andere gedachte want die willen alleen maar ravotten in de sneeuw en lijken ongevoelig voor de koude. Dit geeft weer aan de je als honden geleider echt wel moet opletten.

En tja op een dag als deze worden de mannen weer jongetjes en komt het net niet tot een sneeuwballen gevecht maar wel een variant hierop. 's Middags loopt Jet met baas een mooi spoor en ja het eerste "sneeuwvarken" is binnen. Onze Opper rechter ook weer helemaal gezond en actief zal daarom haar baas de hierbij behorende rituelen geven. Heden uitgerust met een zeer strenge al jaren in de kast wachtende Russische muts wordt deze dan ook geslagen tot kameraad "Oppersneeuwvarski" wat bezegeld wordt met een flinke hand verse sneeuw. 
Bij deze benoem ik U tot............

Msschien wat simpel maar we hadden echt wel pijn in de buik van het lachen en dat is toch ook zeker belangrijk want een dag njet gelachen is een dag niet geleefd.

We kunnen terug kijken op een dag waarbij de honden met goede zorg prachtig werk hebben laten zien en ook veel plezier toonde in het buiten zijn met de baasjes en groot respect hebben afgedwongen hoe ze ondanks de barre omstandigheden toch allen top zweetwerk hebben laten zien. Het kan dus zeker wel.

Nog enkele mooie plaatjes en dan op naar de volgende ronde:

Oostenrijk? Nee, de Utrechtse heuvelrug op zaterdag morgen.

Juul wil nog een keer maar nu is het toch echt tijd om weer op te warmen.

Opdokken uh hoe ging dat ook al weer.
 Ieder een mooi weekend wensend met groet EJ.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor uw reactie deze wordt bijzonder gewaardeerd!