Onderstaand bericht kwam vorige week via de mail binnen.
In de zomer van vorig jaar werd bij mijn Berner Laufhund reu Monty (4jr) ivm glaucoom zijn linker oog verwijderd. Met zijn andere oog leek het een tijd goed te gaan totdat hij in november/december toch ook aan dat oog wat klachten kreeg.
Met medicijnen hebben we het een tijd lang onder controle kunnen houden en ging hij ook gewoon mee zweten maar eind januari 2012 ging het mis, veel pijn, gezwollen oog etc... . Opnieuw naar de oogspecialist en de druk in de oogbol bleek weer veel te hoog te zijn; enige oplossing was om ook dat oog te verwijderen. Dat is inmiddels ook gedaan en heb ik nu dus een hond zonder ogen.
Het klinkt bizar maar honden denken niet zoals mensen en merken slechts dat het de hele dag donker is en dat ze soms tegen dingen aanlopen maar hebben geen verdriet van het zicht dat ze missen. Ik denk dat een hond zich redelijk goed kan aanpassen aan de omstandigheden en dat ga ik ook proberen, alhoewel het natuurlijk nooit meer wordt zoals het was.
Voor mij de eerste en hopelijk enige keer dat ik dit mee maak met één van mijn honden en het is wel zoeken naar de juiste dingen om te doen.
Dus als iemand hier ervaring mee heeft of tips heeft dan hoor ik dat heel graag.
mvgr Frans
Sterkte Frans en als er mensen zijn die ervaring hiermee hebben schroom dan niet om contact te zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor uw reactie deze wordt bijzonder gewaardeerd!