Vulpes vulpes

Nazoek Reinaert,

De mais gaat eraf en de levende have die zich daar schuil houdt wil liever niet in de maaimachine belanden. Voor de das, het ree, de vos en vele anderen een hele veilige plek met veel rust, voeding en dekking een ideale plek dus.

Deze middag gingen wij tijdens het maaien op de Vulpes vulpes om de schade die deze dieren aanrichten een klein beetje te kunnen beperken. Het maisveld afgezet met 10 posten en dan maar wachten..... . De maaimachine maait van buiten naar binnen en dan gebeurt er helemaal niets, 1 uur, 2 uur.... het overgebleven perceel mais wordt steeds kleiner en kleiner..en ineens een reegeit eruit, en nog een ! de machinist van de maaimachine belt op dat er ook vossen zijn gezien....de spanning stijgt. En dan komt ie inderdaad uit de mais als een raket over de stoppels, buurpost schiet 2 keer goed, Reinaert sprint gewoon door het weiland in en weg....... . Dat kan niet waar zijn ! ook deze moet binnenkomen.

 


Ik heb Caillou na 15 minuten uit de auto gehaald en op het spoor gezet waar de vos het weiland in ging. Ze rook duidelijk zweet maar opvallend genoeg tekende ze heel anders dan op ree, geen 'gesnurk' wat ik altijd hoor maar wel heel geconcentreerd en voorzichtig het weiland in aan de zweetlijn. En ja hoor, na 80 meter zweten door het weiland (ik heb haar gewoon haar gang laten gaan en helemaal niets gezegd) kwam ze bij de gestrekte Reinaert uit in de dekking. Even laten ruiken en uitbundig beloond, 1e keer op een vos en ook nog binnen !



Waidmansheil.



De volgende dag heb ik met deze vos een sleep getrokken over de stoppels en daarna de honden erop gezet, dat ging heel goed ondanks alle verleiding, echt heel mooi om te zien ! Zo zie je maar dat nazoek op de vos ook kan (en moet) want qua weidelijkheid bestaat er geen verschil tussen een ree/varken/hert en de vos, ik zou m alleen niet op de bbq gooien..... .

Frans



Zweten is werken

ZWETEN

We waren met 3 voorjagers, en 3 teckels, E.J. had zijn Fauve bij zich. Het was droog en we gingen op pad, de 1e combinatie was aan de beurt, het verliep vlotjes, een prrrr op de fluit waar het niet goed ging en weer op het spoor, toen bij het stuk, een breuk een Waidmansheil en Waidmansdank.

Nummer 2 ging op pad, dat ging ook erg leuk en vlot, ook een prrr op de fluit, en ook zij kwamen bij het stuk, een breuk,Waidmansheil en dank. Toen vroeg E.J. wat hebben jullie gezien toen je het stuk vond, dat was eigenlijk wel grappig want de beide mannen riepen in koor ja het is grijs, is het een GEMS, toen het gezicht van E.J. die zijn hier niet en we lopen op ree, dan horen we dat straks wel als Helene is geweest, Raja voorzien van de zweetlijn, vragen gesteld en toen zei hij, gaat het maar uitzoeken. Samen met Raja naar het wondbed, zoeeeek de bok en daar gingen we, neus op de grond op een rustig tempo op het spoor, prrr op de fluit, ze zit op een wissel met verse sporen, ok terug naar de laatste plek en zoeeeek de bok, daar ging ze weer, en toen moesten we door een soort oerwoud van takken, twijgen, dunnen boompjes, Raja ging wel, lijn los die pak ik verderop wel weer op, nauw dat was zweten, nog net niet dat ik moest kruipen, blijf je haken in de bramen, toen zag ik in de verte in de tak een geel lintje wapperen, en dacht ok we zitten wel goed, toen op een wat minder dichte begroeiing en  ze liep met haar neus in de lucht te snuiven en ging met een boog om het stuk heen, benaderde het van de andere kant en ging het eens goed besnuffelen, en aanstoten en er ook maar eens in bijten, Raja goed beloond,maar goed ik had een missie van wat is het nu, dus ik heb het stuk op gepakt het was een vel met kop, en daar zaten 2 kleine knopjes op dus een knopbok  en het grijze was een wintervacht. Voorjager 2 kwam ook nog even kijken, en toen werd die Raja toch een partij fel, want Catootje kwam aan het vel, ja dat kan niet ik heb het gevonden, wegwezen. Terug naar E.J. die was er bij gaan zitten, de breuk, Waidmansheil en dank, en had je er een goed gevoel over vroeg E.J. je wilde een uitdaging en die heb je gehad, ja dat was zeker waar, we hebben een uitdaging gehad, het was letterlijk Zweten.

Helene en Raja.

Nieuw werk

Soms heb je van dagen dat je werk ziet waar je vrolijk van wordt. Eigenlijk verwachtte je het al maar ja als het dan ook zo is, wauw. Begin van het jaar kregen we het bericht van de aankomst van Mitch in Nederland, één van de 14 Hanoveranen die er nu zijn in ons landje. Volledig onbeholpen, met enorme flaporen trots gedragen op de arme van zijn nieuwe baasje werd hij toen gepresenteerd 's avonds laat in Veenendaal.

inmiddels iets gegroeid en niet meer voor op de arm gestart met zijn opleiding. Zijn opleiding nou ja de opleiding van het team. Want nu na enige trainingen is het wel duidelijk waren deze jongen tot de specialisten  behoort.

Gisteren een spoor van een kleine 500 meter gemaakt met wat vers ree-huid. Startend op de plaats waar de huis gelegen had moest het spoor gevonden worden aan de hand van enkele snijharen. Vlotjes op spoor ligt naar links en rechts uitwaaierend duidelijk de haren verwijzend ging hij op spoor. Zodra het spoor veranderde doordat het met het vel aangetikt was ging hij met z'n neus strak aan het spoor en dan weer uit waaierde als de haartjes het weer aangaven. Daar waar hij het spoor kwijt was kwam zijn kop omhoog stoïcijns om zich heen kijkend om dan in alle rust een meter of 10 terug te lopen en onverstoord weer verder te gaan met dat waar hij mee bezig was.

Om uiteindelijk in alle rust het stuk te verwijzen door er even bij te gaan zitten en nog net niet zijn poot optillend om het aan te wijzen.

Wat heerlijk om dit te zien en mee te kunnen werken aan zijn opleiding.

Oproep!!!

Beste Allemaal,

De reacties op de vraagbaak blijven nog erg kalm. Je zou haast denken dat jullie niet durven. Kom op!
Wel heb ik inmiddels begrepen dat de z.g. robot van Google die eea aanstuurt nog niet echt gebruik vriendelijk werkt als het aankomt op de letter code enz.

Let op dat je reageert met profiel anoniem en mogelijk soms tot drie keer de code moet intypen en aanklikken. Dit alles via het knopje reacties. Mocht het ondanks al je moeite toch niet lukken stuur dan een mailtje dan zal ik het in het blog zetten bij de reacties. (als 't goed is nu geen problemen meer woordverificatie is verwijderd)

En voor hel geval je gehinderd wordt door het gevoel en misser te begaan, er is tot nu toe nog geen één 100% goede oplossing binnen. Echter is er al wel een levendige discussie hoe de jongste opdracht aan te vliegen. Let wel, dit zijn praktijk voorbeelden en zoals jullie weten is 80% van het succes afhankelijk van het interview bij aanvang de nazoek.

Dus kom op graag meer antwoorden.

Zweetwerk met gratis "psychiater"

Vanmorgen een inhaal nazoek training gehad. Peter was er met Olie omdat Ria niet kon. Tevens Mark met zijn Laika. Voor het eerst dat ik een dergelijke hond mee mocht maken op het zweetwerk. Het was, zoals al aangekondigd, echt zweetwerk weer.

De warmte en het vocht kondigden zich bij het betreden van het bos al aan op je lichaam. Aan het eind van mijn spoor begreep ik een opmerking van EJ, als dat hij de bewoners al kenbaar had gemaakt op de nazoeken, pas beter. Het spoor liep werkelijk dwars en over wissels en bestond uit niet meer als hoefafdrukken en slechts 2 vingerhoedjes zweet. Al het reewild had daarom zijn best gedaan om het ons zo moeilijk mogelijk te maken. Voorwaar geen sinecure dus.
Dit alles wist ik nog niet bij het begin van onze loop. Ik mocht samen met Murdock de spits afbijten. Onze laatste loop, een spoor van 72 uur oud omschreven in het stukje Sterk Werk, gaf mij het gevoel van: Dit kan niet mis gaan en gewoon kat in het bakkie.
De val plek was duidelijk aanwezig en Murdock nam ruim en voldoende lucht, startte en toen begon het. Eigenwijs als ik was stuurde ik hem de richting op welke ik dacht dat het stuk was afgesprongen. Snel bemerkte ik dat ik fout zat en dus weer terug naar de val plek. Murdock nam wederom goed op en ging de juiste richting op. Omdat hij ging rivieren haalde ik hem weer terug. Kortom, ik lette niet op mijn hond waardoor hij onzeker werd. Dit in combinatie met de wissels en het slechts weinige zweet bracht mij in verwarring. Totdat, ik zag dat hij daadwerkelijk op het spoor zat. Gelukkig werd dit beeld ondersteund omdat ik merkte dat hij ruim tijd nam bij valplekken. Aangekomen bij het stuk dus ruimschoots de tijd genomen om Murdock te belonen.
Na het uitreiken van de breuk moest ik ruimschoots aan EJ bekennen dat hij met deze loop mij weer met beide benen op de grond had gezet. Er is geen betere psychiater, die de kunst verstaat om je, je eigen tekortkomingen te laten zien, de zweethonden trainer en vooral je eigen hond.

Omdat Ria altijd met Olie de sporen loopt was dit voor Peter de 2e keer dat hij met hem een zweetspoor liep. Voor Peter een nieuwe ervaring omdat hij altijd met zijn staande hond werkt. Het ging voorspoedig totdat Ollie een plek herinnerde waar vorige keer het stuk lag. Eenmaal terug op het spoor, hetgeen volgens Peter niet makkelijk was, ging Ollie als een speer. Peter moest hem zelfs inhouden.
Mark met zijn hond is een jonge combinatie. Al snel herken je hoe je zelf was bij je eerste lopen. Je wilt alles in je opnemen geen fouten maken. Het gevolg is dat je met jezelf bezig bent en dan onvoldoende leiding geeft. Een herkenbaar proces maar dat gaande de loop beter werd. Mark heeft aan het eind van de loop dankbaar de nodige adviezen op zijn harde schijf opgeslagen. Ik ben er van overtuigd dat Mark en zijn hond op de goede weg zijn. Leuk om een totaal andere hond aan het zweetwerk te zien. Was wel onder de indruk van de kracht en zoek wil van een deze hond. Voor een aandachtig lezer is de titel van dit stukje, naar ik hoop, herkenbaar. Het was goed en mooi om op deze ochtend met gelijk gestemde in het bos te zijn.

Hans en Murdock

Genoten

Nog maar net binnen en de spullen opgeruimd een stuk of zeven teken verwijderd bij Kees nu lekker aan een Bokje. Het was weer een mooie dag. Hard werken voor een ieder. Inmiddels heeft Hans al een stukje gezonden dus dat volgt spoedig.

Vanmiddag mogen werken met teckels maar ook een Hanoveraan. Wat een feest. Voor de jonge Hanoveraan een spoor gemaakt van snijhaar en sleep. Alsof hij nooit anders deed werkte hij het spoor uit. Ieder haartje verwijzend en met de neus strak aan het spoor daar waar er gesleept was. Prachtig om te zien hoe deze jonge specialist aan het werk was.

Het beeld wordt nu toch wel steeds duidelijker wat de volgende hond gaat worden. Maar goed, voorlopig is het nog lang niet zover. Zij die mij kennen weten waarom.
Ben benieuwd of er nog meer stukjes gaan volgen over de belevenissen in het veld.

Zweten

Oké, ze liggen er weer in. Vanmorgen vroeg op pad geweest om een serie sporen te leggen. weer gesproken met plaatselijke bewoners over het mooie werk wat we doen voor de natuur en de vele uren die we trainen voor dat enen moment.

Morgen wordt het weer klam en vochtig, uitstekend "zweet"weer.

Wild recept

Vandaag Bomensoep.

Ingrediënten:
Eén mooie schenkel bij voorkeur van Hert.
bouquet garni.
zout en peper naar smaak.
een flink stuk boom.
Prei, enkele aardappels, winterpeen, bleekselderij en wat raapjes.

een perfect "blad"geschoten boom. Geen nazoek nodig.

Bereiding:

Zet in ruim water op, de gebruineerde schenkel en een flink stuk beuk en voeg toe het bouquet.

Laat dit enkele uren trekken opdat alle smaken goed los komen eventuele hematomen eerst verwijderen. Vooral bij het stuk beuk is dit van groot belang om vervelende bitter smaakstoffen te voorkomen.



Als de bouillon gereed is deze passeren en daarna de fijn gesneden groenten en aardappel toevoegen. Laat het geheel nog even doortrekken en wilt U een extra dimensie voeg dan ruim Eekhoorntjes brood toe.

Bon Boom.

Hier weer een opgave voor de vraagbaak. Jullie hadden natuurlijk al lang gezien dat de vos van vraagbak1: maar 1 oor had.

Nu de volgende opdracht; afgelopen augustus werd ik gebeld voor een nazoek met Kyra in de mais.

1. kunnen jullie zien op de foto of die nazoek 's morgens of  's avonds was ?
2. waar zit het schot ?
3. geef aan hoeveel meter de hond heeft moeten zoeken ?

ik geef toe dat dit geen gemakkelijke opdracht is, maar je kunt dit in de praktijk tegen komen.

Dames en Heren, graag veel oplossingen want dit is een praktijk voorbeeld. probeer je antwoord te onderbouwen opdat we van elkaar kunnen leren.

DE GENERALE

Het was weer zaterdag en we mochten weer een nazoek verzorgen.

Met drie combinaties gingen het veld in ( John (Srek) + Kyra , Erick Jan en Kees en ondergetekende met Jet) op zoek naar wat komen zou. Natuurlijk worden onderweg de sterke verhalen nog sterker en levensecht opgevoerd heb echt dubbel gelegen van het lachen wat een stel bij elkaar. Toen het serieuzer werd en we bij de eerste aanschotplaats aangekomen waren werd er nog even gedold en kwam het moment dichterbij om aan het werk te gaan. John moest als eerste aan de slag.

Na de aanwijzingen aangehoord te hebben en de nodige vragen gesteld hebbende ging John op pad maar het werd een "losse nazoek" want Kyra zat nog niet aan de riem, duurde haar kennelijk allemaal te lang. Een
schatermoment volgde en eindelijk kreeg John het voor elkaar en gingen ze op spoor. Maar,in plaats van het spoor te volgen waar het ree na toe was gegaan liepen ze het spoor terug alwaar het ree vandaan was gekomen. Een terugroep volgden en toen kwam het goed en liep het voorspoedig en ging het snel. Te snel,
achteraf want: "er was zoveel verleiding van “verse” sporen en wissels".  Maar het liep zoals het moest en ze kwamen bij het “stuk” aan. Het blijft elke keer weer een mooi moment om combinaties te zien groeien.

Na een stuk verder gelopen te zijn waren wij aan de beurt. Jet de zweetlijn aan gedaan te hebben was er een korte uitleg. De uitspraak : Je zoekt het maar uit was mijn deel daar moest ik het mee doen. Jet op de valplaats haar werk laten doen en daarna rustig op weg. Bij de eerste haak liep ze direct goed. Hoorde van achter dat daar de hond van de jager de andere kant op was gelopen en het stuk niet was gevonden we waren goed op weg. Er volgde een bocht na rechts en toen begon het echte werk. Dichte bossage en bramen vergroeid in elkaar. Daar verloor ik het overzicht omdat ik m’n gezicht moest beschermen voor de bramen. Deze slag gewonnen te hebben liep Jet op een wondbed wat ze voortreffelijk aangaf maar er niet meer vanaf wilde.
Begon toen te twijfelen of ze niet voor zichzelf aan de gang was (bleek achteraf niet dus). Toen haar bij me geroepen en op het spoor gezet dacht ik, maar, kreeg al rap te horen dat Jet de goede kant opging. Na de bossage uitgekomen te zijn kwamen we op een pad. Heb haar ruim de gelegenheid gegeven om het spoor op te pakken wat ze ook deed. Op een heuvel van gras gekomen te zijn merkte ik dat ze het spoor bijster was en besloot om ze via de andere kant van de heuvel te laten lopen en daar pikte ze het spoor weer op.

Ze liep een klein stuk op verwaaïng maar liep daarna super op het spoor totdat ik dacht dat ze haar kop in een vossenhol stak en haar terug riep en werd direct van achter gecorrigeerd. Man: "wat doe je nou? Ze loopt fantastisch!" Vanaf dat punt liepen we rechtstreeks op het stuk. Het was lang geleden dat ik echt het zweet in de bilna.. heb gehad maar nu was het weer zover.

Het “commentaar”was dat wij fantastisch gelopen hebben en dat er slechts 5 cc zweet was gebruikt en dat was bij de valplaats een paar druppels , het wondbed een paar druppels en onderweg wat druppels voor de bevestiging. En dat we de rest op hoefjes gelopen hebben. Dit word het echte werk.

Over een aantal weken gaan we voor het echte werk dus heb er héél veel vertrouwen in dat dit gaat lukken.

Gert en Jet

Het was weer een mooie zaterdagmiddag

Hi EJ,

Bedankt dat ik vanmiddag mee kon lopen, ik vond het weer leuk, gezellig en bijzonder zeker om met Monty in een 'vreemd' veld te zweten. Hierna een kort verslagje, kijk maar of je het op je blog wil plaatsen. (Natuurlijk plaats ik dit. Alle inzendingen zijn van harte welkom dus dank voor je stukje en.... dat ook ik heb mogen genieten van het mooie coach werk dat je verrichtte met Monty, Chapeau!)

Beste groeten en WMH Frans.

Het was weer een mooie zaterdagmiddag op de Utrechtse Heuvelrug nadat de ochtend nogal vochtig was verlopen, de hele middag blauwe hemel en geen spatje. We liepen met 4 combinaties, 2 x teckel, 1x BGShund, en 1 x BLhund. Waarbij zoals altijd humor en ontspanning een belangrijk onderdeel van het zweetgebeuren.

Er was eerst wat verwarring of de BGShund misschien wel rottweiler en teckel bloed had maar dat bleek

gelukkig niet het geval, echt een hele mooie gepassioneerde en pittige hond aan wie door EJ ook nog even werd uitgelegd hoe de verhoudingen ook al weer zijn.

Zo was er helaas weer iemand die het nodig vond om met .22 op een stuk kaalwild te schieten, en ja...wat is kaalwild ook al weer? (een voorjager zonder haar?) en .22 ? Eén van de voorjagers had nog wat moeite met het jagers jargon zodat de pullen, rammelaars vaak onbeslagen ten ijs kwamen terwijl de betreffende voorjager er wel min of meer afgebronst bijliep.

Gelukkig gaat deze voorjager binnenkort op cursus.

Toen was er nog een lopende hond zonder ogen die kwam zweten en het nog steeds kan, terwijl niet iedereen gelijk geloofde dat de hond geen ogen had, kortom veel hilarische momenten.

Ik heb weer genoten, EJ bedankt !
Frans