Zweetwerk

WAT IS WIJSHEID????




Wij (Marco, John en ik) hadden het genoegen om mee te mogen op een drijfjacht om het zweetwerk te verzorgen.

Zoals afgesproken waren we pas na de middag op de plaats van betsemming want we wilden natuurlijk niet in de weg lopen.

Bij aankomst werd er al aangegeven dat er drie stuks reewild nagezocht moesten worden wat mooi uitkwam want we waren met z'n drieën (super)

Wat John ons niet verteld had dat hij al vroeger was gegaan omdat hij van de jachthouder ook mocht deel nemen aan de jacht en dat hoeft je geen twee keer te zeggen.

Want John is en blijft een jager in hart en nieren.

Toen we wilden beginnen hebben we eerst een kopje koffie gedronken samen met de drijvers en dat was vanaf het begin eigenlijk al vertrouwd. Het leek wel of we ze allang kenden.

Ik heb op deze dag eigenlijk de jagers gemist maar zo zal het op deze drijfjacht wel afgesproken zijn maar heb daar geen navraag over gedaan.

We hebben daarna de honden uit de auto's gehaald en zijn op weg gegaan op na de eerste nazoek.

John wilde als eerste dit omdat hij dit ree had aangeschoten dus gunden we hem deze. Wat me opviel was dat de aanschotplaats goed gemarkeerd was d.m.v. een zwart/geel lint. Het viel op zich niet mee doordat het begin door zeer dichte dekking gelopen werd en de hond daardoor slecht te lezen was wat de weg steeds lastiger werd gemaakt.

Na een stuk open gedeelte konden we de natuurlijke breuken zien takken geknakt en wat wondbedden zien maar gingen daarna weer de bossage in maar door goed coach-werk was het ree vlot binnen en waren we tevreden.



Marco ging het tweede nazoek doen en wat schetst onze verbazing dit ree was weer geschoten door John (had zeker een feestje gehad de avond ervoor) daardoor werd het zoeken van de aanschotplaats bemoeilijkt omdat deze niet door hem was gemarkeerd. Maar doordat de plaats ongeveer was aangeven en enig zoekwerk konden we de plek toch vinden.

Gelukkig had het niet geregent en konden we zweet/snijhaar vinden. Hij had Lotte meegenomen en dat is een hondje die lekker vlot te werk gaat. Ze gingen daardoor ook vlot te werk en vlogen door het bos wat soms op tijd gezien en gecorrigeerd werd om daarna weer op het spoor aan het werk te gaan. Na een lange vlotte zweterige tocht was ook dit ree binnen zodat we nogmaals succes hebben gehad.



Zoals al eerder aangegeven moesten er 3 nazoeken gedaan worden en dit keer mocht ik deze nazoek doen.

We werden weer verrast want wederom had John dit ree geschoten vanuit een hoogzit dwars door een stapel stammen en takken en dat bleek moeilijk te zijn want de aanschotplaats bleek 25 meter verderop te liggen en hij had de richting waar het ree was afgesprongen aangegeven maar daar bleek ook al niks van te kloppen (wat een ....).

Ben toen maar snel aan het werk gegaan want als je zo'n iemand nog moet geloven. Djenna liep lekker en was zeer goed te lezen want ik had het geluk dat het begin open was.

Op een gegeven moment vernam ik dat ze op vers zat maar omdat iemand mij erop attendeerde dat ze zweet gevonden hadden zijn we teruggegaan en het ree was vlot binnen.

Wat wel opviel was dat er veel zweet lag maar daar hebben we later van John uitleg over gehad want ik was vergeten dat er twee maal op het ree geschoten was dat verklaard het.



Na een enerverende middag en wat geevaluurd te hebben gingen we huiswaarts.

Het vernijn zit in de staart maar als je drie maal een nazoek veroorzaakt is het dan niet beter om je geweren in de wapenkast te zetten en de sleutel weg te gooien!!!






UITLEG: Dit was een trainingsmiddag in Amerongen



Gert