Nadrift 2013, een analyse.

EJ. Ik schrijf wel een stukje over de nadrift zei ik enthousiast. Thuis gekomen meteen de eerste indrukken en hoofdlijnen op het papier gezet. En ja, daar sta je dan. Komt er een stukje van EJ zelf waarin hij mij al het gras voor de voeten wegmaaide. Maar ik heb gelukkig niet alleen het recht om een stukje voor de zweethond te schrijven. Er is genoeg talent. Ik hoop dat ze veel gaan schrijven. Gelukkig kent de computer, net als vroeger thuis, een prullenbak. Maar wat nu? Ik kan toch niet aan het papier toevertrouwen wat al geschreven is? Ik zal dus een andere invalshoek moeten vinden.

En dan komt een gedeelte van mijn professie naar boven, ik geef in een analyse weer wat er op deze dag allemaal gebeurde en onderschrijf dit met een conclusie. Wellicht geeft dit handvatten voor een volgende nadrift? Bij deze dus de eerste conclusie:

Conclusie: In mijn geval wachten tot iemand anders een stukje over de nadrift schrijft. Er is onder de zweetwerkers genoeg talent zoals ik al eerder heb mogen ervaren. Dit geeft hoop voor de toekomst.

Meenemen een postbode elastiek en een stokje van een ijsje. Bij de uitnodiging voor de nadrift van de zweethond stond, dringend, het bovenstaande advies. Het gevolg was dat op diverse sociaal media druk gespeculeerd werd wat een zweetwerker nu heeft aan dergelijke spullen. Deze onzekerheid werd nog een aangewakkerd door foto’s die nog meer onduidelijkheid opriepen. Ook kwamen er vragen zoals: In deze koude is er toch nergens ijs te koop? alsmede: Hoe kom ik aan postbode elastiekjes?

Gevolg? Post bezorgers die op de vroege morgen overvallen werden met de vraag om elastiekjes. Intussen ontstond er al snel een soort ruilhandel. Neem jij elastiekjes mee? Ik neem wel ijsstokjes mee. Het kwam zelfs zo ver dat er een tweetal zweetwerkers, op weg naar de nadrift, nog even stopten bij een benzinestation om een ijsje te eten. Ik had graag het gezicht van de pompbediende wel eens willen zien toen hij dit schouwspel op een koude zaterdagmorgen zag gebeuren. Op verzamelplaats werd dan ook door een ieder druk gespeculeerd en de laatste ruilobjecten uitgewisseld. Met enige vertwijfeling van wat er te wachten stond kwamen wij bij de locatie in het bos aan.

Conclusie: De trainers van de zweethond weten gebruik te maken van de moderne media. In het veld wordt veel aandacht besteed aan valplek- en spoorherkenning maar door het gebruik van dit medium wordt bewust extra haken en verwarring op het spoor gelegd. Een zweetwerker kan dus verwachten dat de nadrift, naast het sociale aspect, gewoon werken is.

Haagse Blufblazers

Ontvangst.                                                                                                                                                               Bij aankomst bij de jacht hut werden wij opgewacht door hoornblazers. Zij verzorgden dat over de hele dag gedragen en mooie hoorntonen door het bos weerklonken. Inmiddels is er op o.a. facebook hierover al e.e.a. verschenen. Voor hen die nog niet over dit medium beschikken hierbij een (helaas niet volledige ) weergave van wat er geschreven is. Jullie hebben geweldig geblazen, ik heb e.e.a. opgenomen op mijn telefoon, kan ik het nog eens terug luisteren. Of. Kreeg het ondanks de sneeuwvlokken, warm van binnen bij het horen van die tonen. Evenals. Bedankt voor de mooie tonen, was een superdag. Het was een gezellige dag. Wij willen u bedanken voor de uitnodiging. Ik hoop dat u genoten heeft. Wij hopen op herhaling. Hoorngroep Haagse bluf. En deze is wel heel erg duidelijk: eindelijk tot 1 afgeteld en is het nu weer 364.

Conclusie: Muziek geeft mensen een warm gevoel. Het draagt bij aan saamhorigheid en verbind. Het uitnodigen van deze groep door de organisatie was een schot in de roos. Chapeau!

EHBO bij honden.                                                                                                                                          
Evertsen, dierenarts van de Sterkliniek uit Veenendaal  gaf een lezing over EHBO bij honden. Zij werd daarbij geassisteerd door Pippa haar Sophia snuffelhond. Zij verstond de kunst om al die zweetwerkers ademloos naar haar te laten luisteren. Gaande de presentatie kwamen de vragen en eigen ervaringen van geleiders ter sprake. Enorm wat een vakkennis die zij met ons deelde. Ik ben er van overtuigd dat een ieder hier veel van geleerd heeft. Uiteindelijk werd dan ook duidelijk waarom het ijsstokje en elastiekje meegebracht moesten worden. Ja, inderdaad om een knevel bij een bloeding aan te leggen. De organisatie had aan het einde van de lezing nog een verrassing.

Een ieder ging naar huis met een EHBO-kit. Deze was speciaal voor en met medewerking van een zweetwerker voor ons ontworpen. Een must in het veld. In de kid meteen mijn ijsstokje en elastiekje een plaats gegeven.
Conclusie: De organisatie is er wederom in geslaagd om zweetwerkers kennis en kunde bij te brengen en hun daarbij de nodige hulpmiddelen te verschaffen. Wat kan ik hier nog aan toevoegen?

De Jachtrechtbank:                                                                                                                                     Onze opperrechter had er dit jaar voor gekozen om zich door een rechter in opleiding te laten vergezellen. Een vooruitziende blik want met deze werkwijze is de toekomst van de jachtrechtbank veilig gesteld. Ook dit jaar werden zweetwerkers door de rechtbank onderhouden over hun misdragingen en beloofden zij beterschap. Ook werden er een tweetal zweetwerkers tot Eifeljagers geslagen.  
Wat wel opviel was dat deze beide heren zich kennelijk zorgen gemaakt hadden over hun eigen misdragingen. Vermoedelijk zijn zij te rade gegaan bij een zweetwerker, advocaat van beroep. Kennelijk heeft deze hun voorzien van informatie voor een pleidooi wat met nadrukkelijke stem ten gehore werd gebracht. Inspraak is terecht echter het oordeel van de jachtrechtbank is altijd rechtvaardig en beslissend.

Conclusie: Een instituut dat op de nadrift niet mag ontbreken. Er moet echter gewaakt worden dat er niet al te veel voorkennis is wat de rechtbank ter tafel brengt. Dit kan afbreuk doen voor een spontaan pleidooi.

Afsluiting.                                                                                                                                                 Aansluitend hierop was het Zum Essen.  Er was wederom voor een verrassing gezorgd. Deze keer in de vorm van een barbecue. Voortreffelijk verzorgd door Gert. Bij het afscheid nemen kreeg een ieder zijn rooster voor het komende seizoen mee naar huis.

Conclusie: Slechts een klein stukje op het papier toevertrouwd van dit gedeelte. Wat hierover geschreven is kan niet weergeven hoe belangrijk dit voor het slagen van een nadrift is. Ik kan het denk mij het best weergeven met de woorden: Chapeau het was weer uitstekend.

Samenvatting: De organisatoren zijn er wederom in geslaagd om de nadrift de plek in de training te geven die het verdiend. Het is een waardige afsluiting van een seizoen in een ambiance die zijn weerga niet kent.  Ik denk dat ik namens alle aanwezigen een ieder mag bedanken die hier aan hebben bijgedragen. Ook een dank aan onze gastheer Jan die dit mede heeft mogelijk gemaakt.

Een zich in het zweet werkend analist.

Een nieuw lid in gezin Heystee.

Met blijdschap geven wij kennis van de komst van Katie in ons gezin. Ze is nu acht weken oud en begint haar draai bij ons al aardig te vinden.

Hartelijke groet,

Peter en Ria

Het was me het dagje wel.

Zaterdag jl. was het dan zover.  De Nadrift 2013. Heel vroeg in de kleren natuurlijk een wat feestelijk tenue en dan de honden verzorgen die dit keer niet mee konden.
Dit werd niet gewaardeerd maar één keer per jaar is het gewoon zo. Fep het werkpaard was al geladen dus dat kon niet misgaan. Vroeg naar de hut alwaar was afgesproken met Gert. Spoedig melde de Haagseblufblazers zich per mobile en ook zij waren er dus wat eerder zodat we ff konden in blazen.

Stipt 10 uur werden de deelnemers opgehaald vanaf de bekende verzamel plaats. Het beloofde een gezellige en drukke dag te worden. Aangekomen op de locatie waren inmiddels de vers gemaakte Zweedse Fakkels ontstoken en stonden de Blazers klaar om een ieder welkom te heten met prachtige tonen die mooi weg galmden ten gevolge van de vorst. Prachtig.
Hierna koffie in de hut met wat lekkers en aansluitend een inspirerende presentatie van Wilma Evertsen onze dierenarts van de Sterkliniek Kerkewijk te Veenendaal. Wat een passie en begeleid door Pippa de EHBO-hond die ook gecertificeerd is als snuffelhond voor de Sofia stichting. Het was meer als een presentatie zeg maar gerust een cursus voor de

werkende hond en zijn baas. Ik heb er weer van geleerd. Hierna een presentatie over de jachthoorns begeleid met de schonen klanken en praktijkvoorbeelden. Eduard Lachi vertelden gepassioneerd en werd begeleid door Jaap Kuyt, Roos Hoogakker op de Par force in Es en met de Furst Plesse was Tom van de Linde erbij gekomen en ondergetekende. Na het Zum Trincken was daar de jachtrechtbank. Voorgezeten door de edelachtbare John de Jong en Hans van Ede die duidelijk werkt gemaakt hadden en diversen "misdragingen" door het jaar heen vastgelegd hadden met


Amice heeft U nu mijn bril op? Verrek ik meende al enig verschil te zien.

wettig en overtuigend bewijs. Een apotheose was wel het tot Eifel jagers slaan van Gert en Erick Jan. Hierbij konden enkele eindelijk jaren opgespaarde frustraties middels een dubbelloop loop botvieren. Wij konden na afloop nog prima zitten dus dank aan een ieder voor de compassie en kennelijk zijn de frustraties dus geheel binnen de perken gebleven. Dank voor de eer die ons is welgevallen bij de jachtrechtbank. Ook hier werden we weer gefetteerd op de schone klanken van de Haagseblufblazers en dit alles in de feeërieke zetting van mooie zuiveren maagdelijk witte sneeuw. Aansluitend volgden het Zum Essen en was daar een voortreffelijke Barbecue verzorgd door Gert. En, ja hoewel Weeronline een 1 gaf voor de BBQ kreeg deze unaniem weer een 10. 

Het werd later en het bleef nog lang gezellig.  



Dank aan een ieder die geheel belangeloos heeft meegewerkt waardoor het weer mogelijk was een mooie onvergetelijk jachtmoment samen te stellen en met vrinden te mogen beleven.

Waidmansheil,

Erick Jan

p.s we hopen op meerdere verslagen. Die we ook dan weer op het blog zullen zetten.