woensdag 17 april 2013

Nadrift 2013, een analyse.

EJ. Ik schrijf wel een stukje over de nadrift zei ik enthousiast. Thuis gekomen meteen de eerste indrukken en hoofdlijnen op het papier gezet. En ja, daar sta je dan. Komt er een stukje van EJ zelf waarin hij mij al het gras voor de voeten wegmaaide. Maar ik heb gelukkig niet alleen het recht om een stukje voor de zweethond te schrijven. Er is genoeg talent. Ik hoop dat ze veel gaan schrijven. Gelukkig kent de computer, net als vroeger thuis, een prullenbak. Maar wat nu? Ik kan toch niet aan het papier toevertrouwen wat al geschreven is? Ik zal dus een andere invalshoek moeten vinden.
En dan komt een gedeelte van mijn professie naar boven, ik geef in een analyse weer wat er op deze dag allemaal gebeurde en onderschrijf dit met een conclusie. Wellicht geeft dit handvatten voor een volgende nadrift? Bij deze dus de eerste conclusie:

Conclusie: In mijn geval wachten tot iemand anders een stukje over de nadrift schrijft. Er is onder de zweetwerkers genoeg talent zoals ik al eerder heb mogen ervaren. Dit geeft hoop voor de toekomst.

Meenemen een postbode elastiek en een stokje van een ijsje. Bij de uitnodiging voor de nadrift van de zweethond stond, dringend, het bovenstaande advies. Het gevolg was dat op diverse sociaal media druk gespeculeerd werd wat een zweetwerker nu heeft aan dergelijke spullen. Deze onzekerheid werd nog een aangewakkerd door foto’s die nog meer onduidelijkheid opriepen. Ook kwamen er vragen zoals: In deze koude is er toch nergens ijs te koop? alsmede: Hoe kom ik aan postbode elastiekjes?
Gevolg? Post bezorgers die op de vroege morgen overvallen werden met de vraag om elastiekjes. Intussen ontstond er al snel een soort ruilhandel. Neem jij elastiekjes mee? Ik neem wel ijsstokjes mee. Het kwam zelfs zo ver dat er een tweetal zweetwerkers, op weg naar de nadrift, nog even stopten bij een benzinestation om een ijsje te eten. Ik had graag het gezicht van de pompbediende wel eens willen zien toen hij dit schouwspel op een koude zaterdagmorgen zag gebeuren. Op verzamelplaats werd dan ook door een ieder druk gespeculeerd en de laatste ruilobjecten uitgewisseld. Met enige vertwijfeling van wat er te wachten stond kwamen wij bij de locatie in het bos aan.

Conclusie: De trainers van de zweethond weten gebruik te maken van de moderne media. In het veld wordt veel aandacht besteed aan valplek- en spoorherkenning maar door het gebruik van dit medium wordt bewust extra haken en verwarring op het spoor gelegd. Een zweetwerker kan dus verwachten dat de nadrift, naast het sociale aspect, gewoon werken is.
Haagse Blufblazers

Ontvangst.                                                                                                                                                               Bij aankomst bij de jacht hut werden wij opgewacht door hoornblazers. Zij verzorgden dat over de hele dag gedragen en mooie hoorntonen door het bos weerklonken. Inmiddels is er op o.a. facebook hierover al e.e.a. verschenen. Voor hen die nog niet over dit medium beschikken hierbij een (helaas niet volledige ) weergave van wat er geschreven is. Jullie hebben geweldig geblazen, ik heb e.e.a. opgenomen op mijn telefoon, kan ik het nog eens terug luisteren. Of. Kreeg het ondanks de sneeuwvlokken, warm van binnen bij het horen van die tonen. Evenals. Bedankt voor de mooie tonen, was een superdag. Het was een gezellige dag. Wij willen u bedanken voor de uitnodiging. Ik hoop dat u genoten heeft. Wij hopen op herhaling. Hoorngroep Haagse bluf. En deze is wel heel erg duidelijk: eindelijk tot 1 afgeteld en is het nu weer 364.
Conclusie: Muziek geeft mensen een warm gevoel. Het draagt bij aan saamhorigheid en verbind. Het uitnodigen van deze groep door de organisatie was een schot in de roos. Chapeau!

EHBO bij honden.                                                                                                                                          
Evertsen, dierenarts van de Sterkliniek uit Veenendaal  gaf een lezing over EHBO bij honden. Zij werd daarbij geassisteerd door Pippa haar Sophia snuffelhond. Zij verstond de kunst om al die zweetwerkers ademloos naar haar te laten luisteren. Gaande de presentatie kwamen de vragen en eigen ervaringen van geleiders ter sprake. Enorm wat een vakkennis die zij met ons deelde. Ik ben er van overtuigd dat een ieder hier veel van geleerd heeft. Uiteindelijk werd dan ook duidelijk waarom het ijsstokje en elastiekje meegebracht moesten worden. Ja, inderdaad om een knevel bij een bloeding aan te leggen. De organisatie had aan het einde van de lezing nog een verrassing.
Een ieder ging naar huis met een EHBO-kit. Deze was speciaal voor en met medewerking van een zweetwerker voor ons ontworpen. Een must in het veld. In de kid meteen mijn ijsstokje en elastiekje een plaats gegeven.
Conclusie: De organisatie is er wederom in geslaagd om zweetwerkers kennis en kunde bij te brengen en hun daarbij de nodige hulpmiddelen te verschaffen. Wat kan ik hier nog aan toevoegen?
De Jachtrechtbank:                                                                                                                                     Onze opperrechter had er dit jaar voor gekozen om zich door een rechter in opleiding te laten vergezellen. Een vooruitziende blik want met deze werkwijze is de toekomst van de jachtrechtbank veilig gesteld. Ook dit jaar werden zweetwerkers door de rechtbank onderhouden over hun misdragingen en beloofden zij beterschap. Ook werden er een tweetal zweetwerkers tot Eifeljagers geslagen.  
Wat wel opviel was dat deze beide heren zich kennelijk zorgen gemaakt hadden over hun eigen misdragingen. Vermoedelijk zijn zij te rade gegaan bij een zweetwerker, advocaat van beroep. Kennelijk heeft deze hun voorzien van informatie voor een pleidooi wat met nadrukkelijke stem ten gehore werd gebracht. Inspraak is terecht echter het oordeel van de jachtrechtbank is altijd rechtvaardig en beslissend.
Conclusie: Een instituut dat op de nadrift niet mag ontbreken. Er moet echter gewaakt worden dat er niet al te veel voorkennis is wat de rechtbank ter tafel brengt. Dit kan afbreuk doen voor een spontaan pleidooi.

Afsluiting.                                                                                                                                                 Aansluitend hierop was het Zum Essen.  Er was wederom voor een verrassing gezorgd. Deze keer in de vorm van een barbecue. Voortreffelijk verzorgd door Gert. Bij het afscheid nemen kreeg een ieder zijn rooster voor het komende seizoen mee naar huis.
Conclusie: Slechts een klein stukje op het papier toevertrouwd van dit gedeelte. Wat hierover geschreven is kan niet weergeven hoe belangrijk dit voor het slagen van een nadrift is. Ik kan het denk mij het best weergeven met de woorden: Chapeau het was weer uitstekend.

Samenvatting: De organisatoren zijn er wederom in geslaagd om de nadrift de plek in de training te geven die het verdiend. Het is een waardige afsluiting van een seizoen in een ambiance die zijn weerga niet kent.  Ik denk dat ik namens alle aanwezigen een ieder mag bedanken die hier aan hebben bijgedragen. Ook een dank aan onze gastheer Jan die dit mede heeft mogelijk gemaakt.
Een zich in het zweet werkend analist.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor uw reactie deze wordt bijzonder gewaardeerd!