Glaucoom bij honden !

Begin juni van dit jaar kreeg Monty (Berner Laufhund) zo nu en dan wat last van zijn

ogen, de 3e oogleden trokken soms op, het oogwit was soms wat rood, de ene dag wel

de andere dag helemaal niet. Toch maar naar de dierenarts; misschien een allergie,

misschien een infectie, druppeltje hier, druppeltje daar.

Rond de Pinksterdagen werd het plotseling heftig, hij kreeg veel pijn, begon te

braken en had echt dikke en rode opgezette oogleden en het linker oog leek ook

dikker dan het rechter. Via de eigen dierenarts zijn we toen met spoed verwezen naar

een oogspecialist van de Universiteitskliniek Gezelschapsdieren in Utrecht. De

diagnose werd snel gesteld: Glaucoom aan het linkeroog, vooruitzicht slecht en zeer

waarschijnlijk blindheid aan het linkeroog en grote kans dat ook het goede oog op

termijn ziek wordt. Daar sta je dan met je hond van 3 jaar... . (Glaucoom wordt

veroorzaakt door een defect in het oog waardoor de druk in het oog te hoog wordt,

de oogzenuw wordt beschadigd en veroorzaakt zichtverlies en uiteindelijk blindheid,

daarnaast hebben honden heel veel pijn,)

Heel snel met de maximale hoeveelheid medicijnen begonnen en Monty knapte

wonderbaarlijk op, medicijnen afgebouwd en het ging nog steeds goed, op een gegeven

moment twijfelde ik zelfs aan de diagnose. Fokkers in binnen- en buitenland wisten

niet wat ze hoorden, nog nooit eerder bij dit ras voorgekomen etc... .



Na verloop van tijd ging het linker oog toch weer vrij snel achteruit, weer rood en

gezwollen, een waas over het hoornvlies, de hond werd lusteloos en had kennelijk

veel pijn. De maximale hoeveelheid medicijnen gaf vervelende bijwerkingen, na veel

bezoeken aan oogspecialisten werd ons duidelijk dat de enige optie nog was om het

slechte oog te laten verwijderen. Geen makkelijk besluit bij een actieve en

gepassioneerde jachthond ! Na rijp beraad en kalm overleg toch besloten het slechte

oog te laten verwijderen, een vrij simpele ingreep waarbij het oogje verwijderd

wordt en er (op ons verzoek) een siliconen balletje in de oogkas wordt geplaatst

(puur estetisch) en de oogleden worden daarna aan elkaar genaaid.



Na de ingreep knapte Monty gelijk op; de wondpijn woog niet op tegen de pijn die hij

had aan het zieke oog. Hij werd vrijwel gelijk weer vrolijk en actief, had meer last

van de kap om zijn kop dan van het gemis van een oog.

Inmiddels is hij genezen en zijn de hechtingen verwijderd, de jachtpassie en

spoorwil zijn er nog overduidelijk (misschien wel meer dan voorheen ?) en is het

'gewoon' weer een vrolijke hond, maar dan met één oog.



Glaucoom is een rotziekte waarbij je altijd achter de feiten aanloopt, bij de

jachthonden is dit bekend bij oa de Flatcoated Retriever en de Springer Spaniel, als

je er vroegtijdig bij bent dan kun je de schade met medicijnen nog beperken maar

geneesbaar is het helaas niet.

Als zweethondje zal dit wel gevolgen hebben; ik zal hem waarschijnlijk niet meer

onaangelijnd dicht in de buurt brengen van een ziek varken of ree, hij ziet gevaar

van links niet aankomen. Op termijn zal het rechter oog waarschijnlijk ook ziek

worden en zal het ook verwijderd moeten worden, dan heb je dus een hond zonder

ogen.... . En dan ...?



Frans en Monty