Zomaar een verhaal door de Opperrechter

Mei 2012,

Eens in de zoveel tijd komt het voor dat je een goede bekende die nog nooit eens een reebok geschoten heeft hem/haar dat eens in je jachtveld laat doen. Je hebt hem/haar dat beloofd en door allerlei omstandigheden vergeet je dat weer. Tot je hem het jaar daarop weer tegenkomt, en gelijk weet je dat je een en ander nog moet regelen.

Om nu maar eens spijkers met koppen te slaan had ik Peter D. vorig jaar mei 2011 uitgenodigd om naar mijn jachtveld in Duitsland te komen. Voordat hij kwam moesten we eerst naar de schietbaan. Ik laat natuurlijk zo maar niet iemand een reebok schieten als ik niet weet hoe goed de schutter met zijn kogel geweer kan omgaan. Wij eerst naar de schietbaan en ik had zo mijn twijfels.

Maar aangekomen op de schietbaan waren mijn e.v.t. zorgen gauw voorbij. En Peter D. schoot zoals wij dat zeggen als een scheermes ( en als schietinstructeur van de KNJV mag ik dat zeggen ).

We hebben een afspraak gemaakt om in mei 2011 naar Duitsland te gaan. Nadat de papierwinkel in orde was ( Duitse jachtakte Europees vuurwapenpas enz. ) zijn we gegaan. Daar aangekomen vielen de mussen dood van het dak i.v.m. de warmte, en we zagen geen wild. Je zag zo nu en dan eens een vos. Omdat hij ook nog nooit een vos geschoten had mocht hij e.v.t. ook een vos schieten. Maar dat moet je natuurlijk doen als je zeker bent dat er geen reewild meer komt. Nou we zaten net op de hoogzit of er liep een grote vos het veld op. Die bleef lang zitten en ging toen op muizen jacht. Leuk om te zien. Toen er nog geen reewild te zien was kwam er vlak voordat we zouden stoppen een ziek vosje aan. Nu kwam het uur van de waarheid, zou Peter D. dit vosje kunnen schieten. Immers het was een ziek dier. Mijn twijfels werden weg genomen want het vosje werd net voordat het weg zou strompelen geschoten, en na een krachtig weidmansheil zijn we naar ons appartement gegaan. Omdat Peter D. niet langer kon blijven zijn we weer naar Nederland gegaan.

Maar weer een afspraak gemaakt voor mei 2012. Eerst maar weer een proefschot doen. Dat ging prima dus wij gaan zitten. De eerste avond zagen we reewild maar geen goede bok die geschoten mocht worden. De avond daarop naar een andere zit, z.g grond zit met uitzicht naar beneden en over de velden en bossen. We zagen onder langs de hoogzit een vos, en in het veld beneden de hoogzit nog een grote vos lopen. Gewacht en ik zag links van mij reewild, een reegeit + kalf. Wachten en ja daar kwam een jaarling bok deze liep met een smalree van onze hoogzit weg. Wachten en ja hoor daar kwam eindelijk de bok die geschoten mocht worden.

De zenuwen gieren dan door je keel want steeds stond hij niet goed voor een goed bladschot. En ja natuurlijk voor Peter D. was het helemaal spannend want het was zijn eerste bok. Uiteindelijk ging hij mooi blad staan, en het schot was er uit. De bok kwam naar ons toe lopen en na 10 meter viel hij om. Nu maar de bekende 20 minuten door zien te komen. Daarna nog eens kijken met de kijker en voorzichtig naar de bok toe. Hij lag kik dood, en na een weidmansheil en de breuk had Peter D. zijn eerste bok geschoten. Hij heeft hem mee naar huis genomen en hopelijk smaakte de bok prima. Hij heeft me later nog eens gebeld en bedankt voor zijn onvergetelijke jacht ervaring.

de Opperrechter

en ja nu niet allemaal komen om bij mij ook een bok te schieten !!!!!