maandag 28 februari 2011

Rust !!!!

Onze voorlaatste loop verliep niet geheel zonder de nodige problemen. Het begon al toen Erick Jan zijn nieuw (in Duitsland) gekochte signaalhoorn in de vorm van een kleine jachthoorn in het bos was verloren. Gelukkig bleek dat Cor een scherpe blik had. De vondst leverde hem in ieder geval een fles geestrijk vocht op.
Cor startte als eerste en spoedig sprong er een reegeit af die over het nog te lopen zweetspoor wisselde. Een prachtig gezicht dat echter in de andere lopen wel voor de nodige afleiding voor de honden zorgde. Toen ik met Murdock de tweede loop kreeg ging er van alles mis. Ik was niet geconcentreerd op Murdock en kon hem niet lezen, het handelen van de lijn ging belabberd, wat zich uitte in het constant vastzitten in de takken.

Toen wij, via de signaalhoorn op het bospad kwamen was de eerste opmerking van Erick Jan: "Hans neem rust want je staat gewoon te stomen". Uiteraard dit beloofd, echter de praktijk werd toch anders.

Uiteindelijk toch bij het stuk gekomen. Dit was de enigste zekerheid voor mij in de hele loop. Daarom ruimschoots de tijd genomen om Murdock te knuffelen en te belonen. Het commentaar van Roeland over onze loop was duidelijk: Je was enorm opgefokt. Tijdens de thuisreis heb ik zelfs overwogen om twee weken met Murdock in retraite te gaan. Maar voor mij was het duidelijk ik moest de schuld vooral bij mijzelf zoeken. Ik kan u verzekeren dat ik meerdere malen aan deze loop heb lopen denken en tot de conclusie kwam dat ik de hand in eigen boezem moest steken.


Vanmorgen (zaterdag 26-2) was de laatste loop van het seizoen voor ons aangebroken. Gert kwam aanrijden samen met Aleida met haar teckel Cato. Erick Jan was, ten gevolge een tennispartij, geblesseerd. Aleida mocht met Cato een kennismaking snuffel loop meemaken. Hierna verschenen Roos met haar man en een tweetal Beierse zweethonden. Ook Roos met haar hond Franz ( volgens mij met een z ten slotte is de hond van Duitse afkomst) mocht een keer kennis komen maken.

Gert vertelde dat hij van Erick Jan de opdracht had gekregen om bij mij het zweet in de bilnaad te bezorgen. Hij had een zwaar spoor uitgelegd met de nodige haken en er hing slechts een lintje om mij duidelijk te maken dat ik goed op het spoor was. Voorwaar als dat geen stressfactoren zijn aan het begin van onze loop.

Gelukkig hadden mijn overdenkingen na de vorige loop de overhand en bewaarde ik mijn rust. Gevolg: Ik lette op Murdock, beloonde hem als ik zag dat hij daadwerkelijk op het spoor zat. Liet hem de rust als hij afgeleid was.( er waren genoeg legers en krab plekkken aanwezig om hem af te leiden) Kortom we waren weer samen aan het werk. Natuurlijk miste hij wel eens een haak maar met de aanwijzingen van Gert pikte hij het spoor snel weer op. En het beloofde zweet in de bilnaad? Ik kan u verzekeren dat de hoge waterstand in de Rijn er niets bij was. Maar met een fijn gevoel samen met Murdock genoten bij het stuk. Dit was trouwens slim door Gert in een diepe kuil gelegd. Een mooie afsluiting van ons eerste seizoen.

Na de nadrift op 2 april zijn wij volgend jaar weer present.

De loop van Roos met Franz heb ik niet mee kunnen maken. Bij haar start bemerkte ik dat de halsband kennelijk door mij was verloren. Bleek dat deze bij het eindpunt lag. Van daaruit wel zicht gehad op het laatste stukje van haar loop. Gewapend met de aanwijzingen van Gert gaf zij aan dat dit toch iets anders was als de “bloedspoortjes” die zij met Franz al had gelopen. Haar gezicht sprak boekdelen over deze ochtend.

Aleida en Cato was een lust om te zien. Cato ging, als zij op het spoor was, al een trein. Gert zou Gert niet zijn als hij toch nog wat aanwijzingen had. Op de terugweg werd steeds duidelijker dat beide snuffel begeleiders een schitterende ochtend hadden gehad die duidelijk naar meer smaakte. Een special woord van dank aan Erick Jan en Gert die toch elke keer maar weer het spoor uitleggen.

Hans en Murdock.

1 opmerking:

  1. Hoi Hans,

    Weer bijzonder leuk geschreven ! Men zegt dat jachthonden veel passie moeten hebben maar ik bespeur hier toch ook veel passie bij de baas. Ik verheug me zeer op 2 april om je weer te zien.
    Groet, Peter

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor uw reactie deze wordt bijzonder gewaardeerd!